Ankara Oyun Havaları

taverna müziği tarzını psychedelic elektro bağlama destekli bir güncelleme işlemine sokarak, sadece ankara'ya özgü bir sound ile icra eden, deneysel bir müzik tarzıdır. güzel angaramızı ikiye bölen sıhhiye köprüsünün kuzeyinde kalan dışkapı ve cebeci bölgelerindeki pavyonlar, bu müziği woodstock'larıdır.

tarz, underground (yeraltı sahne) ve mainstream (ana akım) olarak ikiye ayrılır. ana akım, genelde birçok kişinin angara havası diyince aklına gelen, medyadan da az çok destek almış ankaralı turgut, ankaralı namık gibi isimlerdir. bu isimler, klip çekecek ve televizyona çıkacak ayara gelebildiklerinden adlarını bolcana duyurabiliriler. yeraltı sahnesi ise genelde pavyonlarda çıkan ve ankara çevresinde adını duyurmuş isimlerdir. bu isimlerin ana medyası artık youtube'dur, genelde adlarının başına "ankaralı" takısını değil, geldikleri ilçenin adını alırlar. çubuklu yaşar, güdüllü mustafa, yenikentli nadir, başkentli resul (bu da farklı bir yaklaşım...) gibi örnekler vardır. peki bu adamları insanlara çeken şey nedir? türk halkı genel olarak müzikaliteye bakan ve müzikaliteden anlayan bir halk değildir.

İkili Yarış Oyunu , Hazine Koruma Oyunu , Göz Fırlat Oyunu , Kalpli Kek Oyunu , Uçan Kuzu Oyunu , Trafik Canavarı 3 Oyunu , Şehir Savunucuları Oyunu , Taş Bahçesi Oyunu , Uçan Geyik Oyunu , Moby Dick 2 Oyunu

bunu anlamak için insanların çokça dinlediği pop müzik şarkılarının durumuna bakmak yeterlidir. asıl sorun, ülkemizde sanat için sanat anlayışının "burjuvazi" olarak yaftalanıp, müziğin sadece eğlence amaçlı tüketim malzemesi olarak sunulmasıdır. ankaralı takma adıyla çıkan bu kişilerde, popüler müziği, kendi ilginç tarzları üzerinden, kimisine göre "kral" kimisine göre "kro" bir şekilde dalgaya alırlar ve hitap ettikleri genel kitleye bakılırsa, arz-talep dengesini başarıyla vermektedirler. popüler dönem şarkılarının sözlerini birebir alır, kendi absürd mizah anlayışlarıyla bu şarkıları madara ederler. bu nedenle, günümüz popüler müziğinin anti tezidir de diyebiliriz ankara havaları için... misal, ankaralı namık'ı alalım, izel'in bebek şarkısını "mutluluğun formülü çok açık, bir sen bir ben, henüz çocuk düşünmüyoz, seneye..." diye bildiğiniz madara etmiştir. bu arada, yeraltı sahne, ana akım angaralılara sık sık giydirir. alemin kralı çubuklu yaşar, ali dayı/sarışın bomba medley'inde "ne kadar namık varsa o kadar da sadık var." diyerek taşı hedefe fırlatmıştır mesela...müzikal olarak ankara oyun havaları, eskilerin misket'i, fidayda'sı gibi folklorik bir etki taşımamaktadır ve direk pavyon müziği formundadır. psychedelic elektro bağlamalar ve kaşık gibi yerel enstrümanlar bol bol kullanılır. sözler genelde absürd bir mizak içerir ve ayarsaldır ama hiçbir şekilde derinlik taşımazlar, hatta "yazdım oldu." mentalitesinde bile oldukları söylenebilir. bu müziği icra eden kişiler normal yurdum insanıdırlar, iyi tınlayan bir sesleri zaten yoktur, müzik ise insanları eğlendirir, coşturur, düğünlerde farzdır artık, bu kadardır. eğer bu müziği 24 saat dinleyebilecek kafadaysanız ankara'da megasite ve park fm tam sizlik radyolardır. en yer altı, en izbe angara oyun havalarını bile bulup, yayınlarlar. bir kez siteler'e giderken takside duyduğum ultra underground şarkıdan dörtlükle bitirmek istiyorum: ezelden buralıyıh/ayarın kralıyıh/öyle tırtta deyil/harbi angaralıyıh... black metal ankara'dan mı çıktı lan aslında???